Pod enigmatycznym skrótem DKF kryje się Dyskusyjny Klub Filmowy, który działa i w naszej miejscowości. Swego czasu bardzo popularne zgromadzenie miłośników kina, dzisiaj coraz rzadziej spotykane, choć obecne. Na czym polega ich fenomen? Czym są? Skąd przybyły? Dokąd zmierzają?
Fenomen DKF
Dyskusyjne Kluby Filmowe są zdecydowanie czymś więcej niż amatorskie sale kinowe. Oczywiście osią wokół której kręci się całe przedsięwzięcie jest szeroko pojęta sztuka filmowa. Pokaz jest nieodłącznym elementem, ale istotą DKF’ów jest to, co odbywa się przed i po filmie. Profesjonalne, wartościowe prelekcje i dyskusje po seansie.
Mało tego, do Klubów często zapraszani są twórcy. Ludzie kina, ale też nauki, kultury, sztuki, teoretycy i krytycy filmowi. Z inicjatywy Klubów powstają wydarzenia kulturalne, przykładem niech będzie Letnia Akademia Filmowa; kameralny festiwal w Zwierzyńcu, którego stałym elementem jest konkurs prelegentów, a po pokazach często odbywają się dyskusje z zaproszonymi twórcami. Idea DKF w festiwalowej aurze.
Każda ciekawa rozmowa przyczynia się do spełniania misji DKF – uczyć patrzenia na film i kształcić postawy. Masa uznanych ludzi kina ma czy miała z nimi styczność. Doświadczenia związane z Klubami są niezwykle cenne, zwłaszcza w kontekście dostępu do wysokiej jakości kultury, co bardzo często było utrudnione szczególnie za początków istnienia zgromadzeń w Polsce.
Krótka historia DKF
Pierwsze tego typu zgromadzenie powstało we Francji, niedługo po narodzinach siódmej muzy. Termin „klub filmowy” został powołany do życia już w 1921r. przez Germaine Dulac i Ricciotto Canudo. Pierwszy Klub nosił nazwę „Filmowa Wolna Trybuna”, jego założycielem w 1924r. był Charles Leger, z kolei klub masowy powstał cztery lata później pod nazwą „Przyjaciele Spartakusa”.
Następnie podobne zgromadzenia pojawiały się w Niemczech i Holandii; w Polsce dopiero w połowie lat 50. Dokładnie w 1955r. powstał pierwszy, nasz, DKF „Po Prostu”. Liczba polskich klubów szybko rosła, już w następnym roku powołano Polską Federację Dyskusyjnych Klubów Filmowych, która istnieje do dzisiaj.
W czasie PRL Dyskusyjne Kluby Filmowe faktycznie odgrywały dużą rolę w kwestii kształtowania społeczeństwa, nie tylko młodzieży. Spotkania były okazją do kontaktu z kulturą, ze sztuką, z wartościowymi rozmówcami. Rozpalały pasję i wyobraźnie w szarych czasach.
Pod koniec lat 80. liczba Klubów zaczęła maleć. Obecnie funkcjonuje ok. 130 DKF.
Co dalej z DKF?
Znajomość kina jest niezmiennie popularna od dekad, coraz więcej młodych ludzi interesuje się filmem – jedni z perspektywy twórcy, drudzy odbiorcy. Widzowie mało kiedy chcą być biernym oglądającym. Chcą rozumieć, znać, wypowiadać się, posiadać wiedzę i rezonować z dziełem.
Być może stąd tyle mniejszych i większych festiwali filmowych oraz szkolnych kółek zainteresowań. Festiwali faktycznie nie brakuje, ale warto byłoby pozostać zanurzonym w podobnej atmosferze przez cały rok, nie tylko w okresie wakacyjnym. Można się rozejrzeć – na pewno w okolicy znajdzie się DKF. A co, jeśli nie?
Kiedy brakuje DKF
Cóż, nie trzeba wiele, żeby założyć własny DKF. Niezbędne będą: chęci i zapał, osobowość prawna (może być pożyczona) i oczywiście sala projekcyjna. Szczegółowe informacje podaje Polska Federacja Klubów Dyskusyjnych na swojej stronie internetowej. Najpierw każdy początkujący Klub musi przejść okres kandydacki, ale później, jako pełnoprawny członek PF DKF ma dostęp do wielu materiałów. Do archiwalnych etiud filmowych studentów PWSFTviT im. Leona Schillera w Łodzi, filmów ze zbiorów PF DKF, periodyku „Film na Świecie” oraz prawo do wynajmu filmów po zaniżonych cenach. Brzmi zachęcająco?
Oto lista kroków, które należy podjąć żeby założyć własny DKF:
- Chcieć i móc.
- Znaleźć salę projekcyjną.
- Posiadać osobowość prawną – własną lub jako agendę od szkoły, uczelni, domu kultury, stowarzyszenia…
- DKF z osobowością prawną: Złożyć wniosek podpisany w Sądzie Rejonowym przez przynajmniej 15 osób. Dołączyć statut i inne potrzebne dokumenty do założenia stowarzyszenia.
- DKF jako agenda: Instytucja patronująca powinna wyrazić zgodę na powstanie stowarzyszenia.
- Należy uwzględnić zasady statutu PF DKF m.in. o niekomercyjności.
- Finanse mają być prowadzone wg obowiązujących przepisów.
Następnie można zarejestrować się w PF DKF.
- Zwrócić się do biura Federacji w celu uzyskania szczegółowych informacji i materiałów rejestracyjnych.
- Wypełnić otrzymane druki oraz załączyć protokół z zebrania organizacyjnego DKF i odpis statutu.
- Jeśli ma osobowość prawną – odpis dowodu rejestracji.
Wpłacić na konto Federacji trzymiesięczne składki w formie wpisowego. - Z chwilą zarejestrowania w PF DKF, DKF otrzymuje kartę kandydacką.
- Po upływie okresu kandydackiego (1 rok funkcjonowania bez zarzutu), można wnieść o przyjęcie w poczet stałych członków Federacji.
Kiedy wszystkie formalności będą w tyle, pozostanie ostatnia, najważniejsza zasada: Prelekcja – projekcja – dyskusja. Nasze miasto ma ten ogromny plus, że DKF u nas funkcjonował, funkcjonuje i mamy nadzieję, będzie funkcjonował jak najdłużej, kształtując kolejne pokolenia amatorów dobrego filmu.
Poniżej będziemy zamieszczali informacje o projekcjach w DKF w kinie Remus: